“Αυτό που είναι ενδιαφέρον είναι ότι τα χρώματα αυτών των οργάνων που συνδυάζονται -με το πίπα, το έρχου, το βιολί, το τσέλο και την δυτική τρομπέτα- δημιουργούν έναν εντελώς διαφορετικό συνδυασμένο ήχο που βρίσκω συναρπαστικό. Είναι ένας νέος ήχος για μένα. Ακούει κανείς σόλο από το ένα, σόλο από το άλλο, αλλά τελικά είναι το μείγμα αυτών των ήχων που βρίσκω ενδιαφέρον.
Η μουσική ουσιαστικά αγγίζει την ψυχή μας. Η έκφραση των ιστοριών δίνεται τόσο καλά από τη μουσική. Και ο χορός είναι απλά θεαματικός, τα ακροβατικά είναι... και επίσης, αυτό που βρήκα συναρπαστικό είναι αυτή η νέα κινηματογραφική τεχνική που επιτρέπει στους χορευτές να εξαφανίζονται και να επανεμφανίζονται στην οθόνη. Δεν είμαι σίγουρος πώς λειτουργεί, αλλά με ενδιαφέρει να το μάθω...
Είναι μια παράσταση που φέρνει στο μυαλό όλες τις αισθήσεις - τα μάτια μας, τα αυτιά μας και τις καρδιές μας. Και αυτό είναι το σημαντικό.”
